Antonio Gaudi i architektura secesyjna
Ten kataloński architekt, wizjoner, swoimi nowatorskimi pomysłami sprawił, że architektura w Barcelonie jest rozpoznawana w całym świecie. Okres budownictwa secesyjnego to przełom XIX i XX wieku. Budowle charakteryzuje forma nieco abstrakcyjna, z wieloma ornamentami. Już te dwie cechy pozwolą na bezbłędne rozpoznanie budynków projektowanych przez Gaudiego i budowanych pod jego nadzorem. Styl i forma budynków secesyjnych wychodziły od architektów, ale wnętrzami, ich funkcją zajmowali się inżynierowie budowlani. Zewnętrzna forma budynku to połączenie falujących linii, zmieniających swoje płaszczyzny i krzywizny. W skład ornamentyki mogą wchodzić motywy roślinne, zwierzęce, postacie ludzkie, jakby nierealne, oraz dużo barw kontrastujących ze sobą. Największym dziełem Gaudiego jest katedra La Sagrada Familia, której budowę rozpoczęto w 1882 roku, a zakończenie planowane jest na 2030 rok. Wspaniała budowla w secesyjnym stylu, której plany wielokrotnie były na bieżąco modyfikowane przez Gaudiego, urzeka swoim pięknem i forma jednocześnie monumentalną ale wypełnioną lekkością. Zaprojektowana ilość detali świątyni jest ogromna, każdy musi być osobno rzeźbiony. Osiemnaście wież góruje ponad miastem, na wysokości od 112 do 170 metrów, dwanaście z nich symbolizuje apostołów, cztery – ewangelistów, a dwie przeznaczone dla Jezusa i Marii. Wnętrze świątyni jest imponująco przestronne, ale zamysłem Gaudiego było pomieszczenie w jednym miejscu wszystkich Barcelończyków.
